Blue Riot Combo Blues The Maple Ertvelde (19-10-2021) report & photo credits: Marcel info club: The Maple info band: Blue Riot Combo © Rootsville 2021

Bluesoptreden geraken stilaan op kruissnelheid. Na Move2Blues, gingen ook de mannen van Zelzate van start in hun gekende stek The Maple in Ertvelde. Het leek een eeuwigheid geleden dat ik daar nog was geweest. Tijd dus om daar verandering in te brengen en dus stapte ik in mijn bluesmobiel richting Eddy Wally-town voor het eerste optreden in lange tijd en vandaag kregen ze daar Blue Riot Combo op bezoek. Laatste maal dat ik de boys aan het werk zag was iets meer dan een jaar geleden op More Blues, om maar te zeggen....

Blue Riot Combo is echt een band naar mijn hart. Een old-school, no nonsense bluesband die ons terug brengt naar de grote meesters. Little Walter, Big Walter, Muddy Waters, Howlin' Wolf, Amos Milburn, Willie Dixon, Sonny Boy Williamson I and II, Jimmy Reed, T-Bone Walker en dit om er maar enkelen op te noemen. Tussendoor vergeten ze ook niet wat eigen nummers in hun set te weven, waardoor een aangename avond steeds wel gegarandeerd wordt.

De band heeft ondertussen een kleine personeelswissel ondergaan. Zo werd King Norre vervangen door Bart Mulders maar bestaat voor de rest nog steeds uit Serge ofte Hoboken Slim aan de drums, Werner in de band gekend als W.B. aan de Mississippi saxofoon en Bart ofte B.J. op gitaar. Zoals te verwachten kregen we leuke bluesgrooves met blues uit de begin periode van het elektrisch tijdperk en dus geladen met muziek van uit de 'Chess' periode met onder meer werk van songwriters Willie Dixon en Jimmy Reed. Een reis dus doorheen het glorieuze verleden van de blues. De Maple zat niet afgeladen vol, maar wel aangenaam gevuld. Het was ook een fijn terugvinden met tal van bekenden die je sinds het begin van de coronacrisis niet meer had gezien. Alle ingrediënten waren dus aanwezig om er een fijne bluesavond van te maken en dat werd het ook.

Met Big Walter Horton’s ‘Need My Baby’ werd het vuur aan de lont gestoken, op de voet gevolgd door ‘Sit Down baby’ . Little Walter was ook van de partij met ‘My Babe’ en ‘Just Your Fool’ en tussen deze covers door was er ook plaats voor wat eigen werk zoals ‘Sunk To A New Low’. Hoewel er van repeteren , tijdens corona, niet veel in huis kwam, weten de mannen elkaar nog heel goed te vinden met de Twee Barten die elkaar perfect aflossen op gitaar en WB die zijn harmonica laat huilen terwijl Serge cool blijft roffelen. ‘I Ain’t Got You’ van Jimmy Reed mocht dan het eerste deel afluiten. Het instrumentaaltje ‘Blue Riot Hook’ diende als starter van deel twee gevolgd door Howlin’ Wolf’s ‘Howlin’ For My Baby’ en het geweldige ‘Hydramatic Woman’ van, als ik mij niet vergis, Joe Hill Louis.

Het bleef allemaal goed klinken, net een juke-box waar je net wat geld in hebt gestopt en die niets anders spuit dan een hoop fijne bluessongs. Bij ‘Tiger man’ van diezelfde Joe Hill Louis, mocht Patrick Haulez (Candy Red Blues Band) nog mee het podium op om een harmonica rumble op te zetten samen met Werner, en de Patrick is het nog niet verleerd. Als het om Chicagoblues gaat , dan mag de grote Muddy Waters zeker en vast niet ontbreken en we werden op onze wenken bediend met ‘Rollin’ And Tumblin’ en ’40 days and 40 Nights’. Toepasselijk werd afgesloten met ‘So Long Baby Goodbye’ van The Blasters.

Veel te snel gedaan mijn gedacht, maar de tijd vliegt als je het naat je zin hebt. Gelukkig werden we nog getrakteerd op een extraatje alvorens huiswaarts te trekken met Elmore James’ ‘Cry For Me baby’. Hopla, alweer een fijne bluesavond achter de kiezen. Het was alweer genieten geblazen met deze old school Chicago Blues, meer moest dat niet zijn. Voor wie er niet bij kon zijn, niet getreurd de mannen staan volgende maand op de affiche van "Blues In Schoten" en in januari komen ze Hasselt onveilig maken bij "Move2Blues".

Volgende afspraak in Ertvelde is op 15 november want dan staat Kat Riggins op het podium van The Maple. So, be there or be square !!!

Marcel